GRUMME
IN SCHRIFT
Spelling werd naar analogie omgezet. Er werd geen audio-opname gemaakt
ULESPIEGEL
Zoë wou Ulespiegel ins e paar Juden 1ein staove, ze ins derbiej hebbe. Dat waore twië Juden, 2koupluuj. En daoveur betaalde Ulespiegel op veurhand in e paar cafées.
Dóu kump ër die koupluuj tegen, en -hee geit mèt hun ein van die cafées bènne, en dóuw ‘t op betalen aankeem pak Ulespiegel z’n heudje – -hee hauw altiêd zoë e klèin heudjen op de kop - pak dat van z’ne kop aaf, zet ‘t ins op z’ne vinger en 3ër dreide der effe mèt rond en ër zag dóu: “Heudje hèèt alles gesaalt”. En dèè cafébaas daomèt t-akkoord, natuurlik. Die koupluuj bekeken zich die zaak ins good, en 4wie dat den twiëde kier ouch zoë 5gegange waor, begósjte die koupluuj te 6beejen veur dat heudje te hebbe.
Jah, Ulespiegel dèè 7deeg 8wie ‘nen echte commersant en ër wou ‘t hun neet verkoupe, wat maakde dat -hee der achteraaf ‘ne sjoëne cent veur krèèg
Mer good, Ulespiegel dèè geit trùq nao ze mooder en -hee lèq heur dat hiël geval 9oêterein. E bitje later zuut ër die twië koupluuj aankómme en Ulespiegel zèèt tege zie mooder: “Gauw, haol e wit lake, dan gaon ich op de taofel liqqe en ver doen zjus of dat ich doëd bèn.”
Zoë degen ze dat en wie die Juden dao bènne 10keeme, deeg de mooder van Ulespiegel zjus of ze hiël veul verdreet hauw: “Och hiëre, is mich dèèn erme jóng doëd, wat gaon ich nóu toch allein beginne...”
Mer die Juden die trókke zich dao niks van aan eh, en eine zèèt zoë: “Dan gehn ver ‘m noch mal op zien moul schessen,” en -hee 11sjrùbde z’n brook al aaf, mer zjus dóu ‘r boven Ulespiegel zie gezich keem, beet dèè ‘m in zien kont, en nog wal ferm, dat dèè Juud 12jankentère opspróng
1een grap uithalen 2kooplieden 3hij draaide
4toen 5was gegaan 6bieden
7deed 8zoals 9uit mekaar
10kwamen 11trok zijn broek af
Uit: “Onuitgegeven Verhandeling Volkskunde, Knabben Piet, K.U. Leuven, 1970”
verteld door Frans Meulenbruck (°1884), genoteerd in het dialect