LAONËKE

Verteld door Mariette Geraards (°1928)
Opname door J.L. te Lanaken op 13 dec 1999

iN SCHRIFT

PAOFËRE

Oze groetvader hawe ve bij ós woenen ooch. Enfin, bij ós nit, eh. Dèè woende in zoe e werkhoês apaort, da- paa vur hum laote maoke. Da waor ne sjoonmäker en dèè háw twie mësjiene in dat pläätske stoon, wó ze sjoon op maokde. Vè ginge dao altiêd bij zitte ’s aovës. En -áw dao zoe e potkächelke stoon vur zich te waerme en dan ¹vônte vèèr van die sprietjes lèèr, van die hiel fijn dinger wat ër euveral aaf háw gesnoeie. En dan heele vèèr dat in dat vuur en dan vlamde dat effekes en dan dréjde groetvader zich um: “²Sjèit gër oêt mit dat ³paofere!” ⁴zag ër dân. En as dèè z’n ⁵sjoon gemaok háw, soms kaome de minse ze ooch hole, mer sóms ging ër ze ooch nò ⁶de luuj bringe. Jeh, en dan koom ër truq, dan woor ’t ⁷deks nacht… 

¹vonden wij             ²willen jullie stoppen
³poken in het vuur   ⁴zei hij
⁵schoenen               ⁶de mensen
⁷dikwijls, meestal