LAONËKE

Verteld door Mariette Geraards (°1928)
Opname door J.L. te Lanaken op 13 dec 1999

iN SCHRIFT

BEIE

Mien auwers waore hiel gelèùvig. Dao woord eederen aovend gebeid as maa mèt ós nò bèd ging. En dat waor daan ‘nen Onze Vader en e Weesgegroet dat vër allemaol bie-ein mochte bliêve en dan wir ‘n Onze Vader en e Weesgegroet dat vër gezoond mochte bliêve en dat paa ze wêrk mocht behauwe en dat vër altiêd braaf zouwe ziên en zoe ¹weier, gër kènt dat

Vër ginge ‘s zondùs nò twie misse en nò ‘t lof. De vreugmis, de hoêgmis en ‘t lof en dan haais-te óuch nog ‘t “veertig uren gebed” en dat woord óuch hiel good opgevolg en dat waor daan ‘n oor aan e stuk beie in de kèrk

De hads óuch ‘ne “altijd durende aflaat” mèn ich dat dat hèdde. Daan gings-te nò vèùr in de kèrk ²beientère en dan zoe achter tot boete aan de kèrkdeur. Mah as keend weit ich dat ich dat ³gère deeg want dan kaom ich oêt, boete aan die kèrkdeur en dan kos-te weer efkes boete kieke en dan weer truq nò binne