De heer Paul Achten uit Hoeselt bezorgde me een kort verhaaltje dat door de heer Piet Snellings uit Sint-Huibrechts-Hern op papier werd gezet. Het verhaal speelt zich af te Werm. Er is weinig verschil tussen de dialecten van Hern en Werm


Hieronder leest u het eerste deel van de sage

Aangeleverd door
Piet Snellings (°1943)

 

't Mètske mèt de perreplu

 

Woordverklaring

Ne jonge man van zo e jor of twintïg hao kennïs mèt e mètske wao èn Werm werkde ájs moch. Op nen wond stond dèè jong oin de vinster mèt z’n vrindin wat te kalle. Ènèns sjwoit dwo ne grote zwatten hond tjègge ze been op en dèè loep rêch nwo ne put wao èn de wee stond. “Hao ich mich toch dwo effekes versjrik,” zaag ter Hèè goef z’n vrindin ’n poen en hèè vertrok

Onner-e baon koem ter e jonk mètske tjègge. Ze wois helegans èn het zwat gekled en ze hoel ne perreplu vas...
..

een meisje dat
meid - avond
praten

zei hij
kus

onderweg